O książce: 2012 / W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej zawód pilota szturmowego na pierwszej linii frontu uznawany był za jeden z najniebezpieczniejszych - według statystyk straty „mułów” były dwukrotnie wyższe niż straty myśliwców, którzy przystąpili do walki powietrznej tylko w jednym locie na cztery, podczas gdy praktycznie każdy atak odbywał się pod ostrym ogniem wroga. Stając się główną siłą uderzeniową lotnictwa radzieckiego, pułki szturmowe zapłaciły za zwycięstwa wielką krwią - nie bez powodu pilotów i strzelców Ił-2 nazwano „bombowcami-samobójcami”: każda ich misja bojowa zamieniła się w „rosyjską ruletkę” ” i samobójczy „diabelski młyn”, z tą tylko różnicą, że nie zjechały, a poleciały do ​​piekła... Kontynuując bestsellery „Walczyłem na Ił-2” i „Jestem czarną śmiercią”, NOWOŚĆ KSIĄŻKA czołowego historyka wojskowości pozwala nie tylko zrozumieć, ale i poczuć, co to znaczy walczyć na „garbie” (przydomek „Ił”), jak to jest dzień po dniu wspinać się w jej gąszcz, w nieprzebyty gąszcz tras przeciwlotniczych i grad ognia zaporowego, jakie są szanse na przeżycie po ataku niemieckich myśliwców i jak wrażliwy jest pancerz „latającego czołgu”, który chronił jedynie przed kulami i odłamkami, co jak wygląda kokpit po bezpośrednim trafieniu wrogim pociskiem, jak to jest wracać z misji „na słowo honoru i na jednym skrzydle” i palić się w wyłożonym „mułem”, jak krótko i potwornie żyją nasi piloci szturmowi zginęli - i jaką cenę zapłacili za to, że prawo stało się dla wroga „Czarną Śmiercią”».